زهرا نژادبهرام ، عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش در گفتوگو با خبرنگار سرویس اجتماعی شبکه خبری تهران نیوز، در ارتباط با تغییر و تحولات مدل شهرسازی از گذشته تاکنون اظهار داشت: سعی شده در دوره جدید رویکرد جدید شهر به سمت رویکرد مردمانه و اجتماعی محور برود، باید در مدیریت شهرسازی فضایی برای تنفس مردم و نوع نگاهشان ایجاد شود که در این صورت سرمایه اجتماعیمان افزوده میشود.
وی در خصوص شریانهای اجتماعی در پیادهروها گفت: پیادهروها نقش موثری در جریان اجماعی شهر دارند که باید شهروندان برای عبور از آن دچار مشکلاتی رفتوآمدی نباشند، باید مدل پیادهروها بهگونهای باشد که روح و جریان زندگی در آن جاری باشد، سبک زندگیهای امروزی بسیار پرخاشگرانه و خالی از لطافت اجتماعی است، این سبک شهری کار را به جایی میرساند، شهروندان در محیط شهری به انزوای اجتماعی گرویده میشوند.
عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران در تشریح شاخصههای انزوای اجتماعی عنوان کرد: یکی از شاخصههای انزوای اجتماعی افسردگی است که ریشه در معماری شهری دارد، یعنی فرد به خودی خود با جامعه و سبک زندگی شهری بیگانه میشود این روند را میتوانیم در تغییر سبک معماری سنتی و مدرن امروزی ببینیم، با از بین رفتن حیاط و حوض در سبک زندگی جدید پدران و مادران گذشته با سختی در این آپارتمانهای امروزی سکونت میکنند و به نوعی انزواجی اجتماعی دچار میشوند.
وی ادامه داد: در سبک مدیریت شهری جدید خواستار آن هستیم که لطافت به سبک مدیریت شهری برگردد، تا الان جنس شهرسازی بهگونهای بوده است که صرفاً برای مردان ساخته شده است و از لطافتهای اجتماعی خالی است، که این نوعی بیعدالتی محسوب میشود، شهر برای همه شهروندان از قبیل کودک، نوجوان و زنان است که باید در معماری و شهرسازی به آن توجه شود.
نژادبهرام در ارتباط با افسردگی اجتماعی گفت: طبق آمار وزارت بهداشت حدود ۲۰ درصد از شهروندان کلان شهرهای کشور دچار افسرگی هستند که از این میان ۸۰ درصد آن زنان هستند، این حاکی از مدل شهرسازی ما دارد، افسردگی پدیدهای است که امروزه سبب شده افراد به کسلی در امر فعالیتهای اجتماعی و عامالمنفع برسند که به خودی خود فرد را نسبت به رویدادهای اجتماعی و کنشگری در حوزه جامعهمداری سرد میکند.
عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش در پایان تصریح کرد: طبیعتا مدرنیته امروزه سبک زندگی شهری را تغییر داده است که این باعث شده است معماری و شهرسازی ما جدا از زیبایی که دارد خالی از روح و انسجام اجتماعی است ، که باید از عناصری که در سبک معماری سنتی وجود دارد، را با معماری جدید تلفیق دهیم.