یک کارشناس کشاورزی گفت: نشاء‌کاری مزایای زیادی در مقایسه با بذرکاری دارد، ولی متاسفانه هنوز هم برخی کشاورزان، شیوه‌های سنتی و پرهزینه را ترک نمی‌کنند.
رویا خالصی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: کاهش دفعات آبیاری در شرایط بحرانی امروز، یکی از مهم‌ترین مزیت‌های نشاء‌کاری محسوب می‌شود. در واقع، دوره مهم رشد ابتدایی در گلخانه (دو ماه) از میزان دفعات آبیاری، هزینه کارگری، همچنین طول مدت داشت و هزینه‌های آن می‌کاهد. علاوه بر این، با نشاء‌کاری می‌توان محصول را زودرس کرد و حداقل 40 روز زودتر از موعد مقرر به بازار رساند؛ چراکه بذر در گلخانه و زمانی کشت می‌شود که شرایط جوی برای بذرکاری نامساعد است.
این کارشناس ادامه داد: علاوه بر این، در نشاء‌کاری به خاطر تداخل نداشتن آبیاری‌های ابتدایی دوره با کاشت بهاره، افزایش عملکرد محصول پاییزه در مناطق کم‌آب را شاهد خواهیم بود و این می‌تواند از مهم‌ترین دلایل گرایش کشاورزان پیش‌رو به ترک بذرکاری باشد. البته در نشاء‌کاری سنتی به خاطر ایجاد تنش طی انتقال نشاء، 20 روز توقف رشد خواهیم داشت، ولی جابه‌جایی از خزانه به مزرعه در نشاء‌کاری مکانیزه بدون پارگی ریشه و تنش اتفاق میفتد.
وی تصریح کرد: نشاء‌کاری به واکاری نشاء نیاز ندارد. از این‌رو، کشاورز از تراکم مناسب بوته، افزایش عملکرد و حداکثر استفاده از زمین برخوردار می‌شود. در واقع، این شرایط محصول را در برابر آفات، بیماری‌ها و تنش‌های محیطی بیمه کرده و هزینه عملیات داشت را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
خالصی با تاکید بر این‌که میزان مصرف بذر در کاشت نشاء در برخی موارد تا 30 برابر کاهش می‌یابد، افزود: در طول سال‌های اخیر، برخی کشاورزان با هزینه‌های بالا و توسط پلاستیک و مفتول اقدام به پیش‌رس کردن محصول می‌کنند. این در حالی است که نشاء‌کاری مدرن می‌تواند علاوه بر فراهم‌آوری چنین شرایطی، منجر به کاهش استهلاک سیستم‌های آبرسانی و هزینه‌های جاری شود. علاوه بر این، کارایی بهتر و ریسک کمتری دارد.
این کارشناس کشاورزی خاطرنشان کرد: در نشاء‌کاری سنتی معمولا بستر کاشت ضد عفونی نمی‌شود. همچنین ممکن است به خاطر نقص‌های پیش‌آمده، زمینه برای پخش انواع قارچ و حشرات در سطح مزرعه فراهم شود. در حالی که برای نشاء‌کاری مدرن از بسترهای استریل کوکوپیت، پیت‌ماس و پرلیت استفاده می‌شود. از این‌رو، بروز آلودگی منتفی است.
منبع: ایسنا